Δε χανόμαστε...

Σε μέρος καλά κρυμμένο

   Μπορεί να σταματήσαμε τις δημοσιεύσεις...σίγουρα δε σταματήσαμε το ψάρεμα!
   Όλο αυτό το  διάστημα ψαρεύαμε κανονικότατα σε εβδομαδιαία βάση. Κατεβήκαμε κακοτράχαλα σημεία επειδή κάποιος μας είπε οτι είναι πόστο και πάντα βγάζεις...γυροφέραμε τα σημεία της πόλης ξανά και ξανά μα τα αποτελέσματα είναι τα ίδια...Φτάσαμε σε σημεία γεμάτα ντέματα, εκεί που λες οτι θα έχει σίγουρα ψάρι και σε κάθε ριξιά δε χάναμε μόνο το αγκίστρι κοβόταν όλη η πετονιά μαζί με το βαρίδι αλλά δραστηριότητα μηδέν.

Κάθε ριξιά και κομμένα όλα...

   Θα πείς...για καθίστε ρε παιδιά, δε γίνεται τόσο καιρο και να είστε άψαροι. Και όμως συμβαίνει. Δεν είναι οτι δε βγήκε τίποτα αλλά σε σχέση με τα δολώματα και τα καλάμια που ρίχνουμε τα ψάρια είναι ελάχιστα. Αλλάξαμε και ώρες σε κάποιες εξορμήσεις μα τα αποτελέσματα παρέμειναν ίδια. Φέραμε και άλλους που θεώρησαν οτι η παρουσία και ο τρόπος τους μπορεί να σπάσει τη γκίνια μα έφαγαν κι αυτοί τα μούτρα τους.

   Εμείς όπως και νά'χει περνάμε καλά και συνεχίζουμε. Η ίδια τριάδα...η αγία τριάδα των ψαράδων. Πλέον μπαίνουμε στο δολωματάδικο και λένε "καλώς τους ψαράδες της Δευτέρας", εμ είναι κι αυτό ένα αξίωμα μία αναγνώριση.
    Σίγουρα πάντως δε δείχνει να παίζει ιδιαίτερο ρόλο η πρόγνωση που γίνεται με βάση την ηλιοσεληνιακή δραστηριότητα. Σε υποτιθέμενες καλές ημέρες δεν υπήρχε ούτε το παραμικρό τσίμπημα και πιάναμε λιγοστά ψαράκια σε χαρακτηριζόμενες ως μέτριες και κακές ή δεν πιάναμε ποτέ τίποτα.

Ένα ψάρι κι αυτό στην αρχή...

   Μα πόσες δημοσιεύσεις γεμάτες σκέψεις,διηγήσεις και φιλοφρονήσεις να αναρτήθούν;
Ίσως κάποιος εκεί τριγύρω να παίρνει κουράγιο βλέποντας τις δικές μας αψαρίες, να λέει δεν είμαι ο μόνος που δε βγάζω. Οι εξορμήσεις πάντως συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό και θα συνεχιστούν γιά όσο αυτό μας γεμίζει. Απλά είναι καλύτερο να αναρτώνται σε μηνιαία βάση συγκεντρωτικά...να λέμε τι ψαράκια μας έδωσε ο μήνας και σε ποιά μέρη βρεθήκαμε.

Να ελπίζεις γιά κάτι άλλο και να παίρνεις...φίδι

   Τώρα τελευταία ακούγεται οτι υπάρχει μία μικρή δραστηριότητα και είναι γεγονός, τσιμπάει κάπως περισσότερο, απλά κάτι σαλεύει δειλά χωρίς να φτάνουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Το καλοκαιράκι και το φθινόπωρο είναι συνήθως πιό γεμάτα από το χειμώνα...γιά να δούμε.

Τσάμπα η ριξιά...

   Η παράκτια ζώνη της Κέρκυρας (σε σχέση με τις δυνατότητες των ρίψεών μας) δεν πρέπει να σφύζει από ζωή πάντως. Αναρωτιόμαστε αν επικρατεί αυτό το χάλι και στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας...

   Το πείσμα και η επιμονή μας, η ανάγκη να συναντηθούμε και να ταξιδέψουμε ονειροπολώντας σαν παιδιά, η ηρεμία, η πληρότητα και οι μεταξύ μας δεσμοί που ενισχύονται μέσα από τις δευτεριάτικες εκδρομές μας δε σταματούν μπροστά σε καμία αψαρία.  Αν είναι νά'ρθει καλώς να έρθει...εκεί θα είμαστε, πλάι στο κύμα.

   Καλή συνέχεια να έχουμε...και θα την έχουμε!

Βλέπουμε όμορφα τοπία όμως

Υ.Γ.- Ίσως και να φταίνε όλοι αυτοί οι καλόκαρδοι "γρουσούζηδες" που πριν από κάθε εξόρμηση μας εύχονται "καλό ψάρεμα"...:)