Όταν δεν έχουμε ζωντανό...

   Όταν δεν έχουμε ζωντανό ψαράκι και τα ρεύματα δεν ευνοούν και τόσο για να στείλουμε το ψαροδόλι μας πιό βαθιά...μπας και δούμε τον ακριβοθώρητο θηρευτή, ποντάρουμε στη δύναμη του αέρα. Είχα δεί να το κάνουν παλιότερα οι ψαράδες του λιμανιού και θυμάμαι να βγάζουν κυνηγούς, παλαμίδες, γοφάρια και ό,τι άλλο κυνηγούσε στην περιοχή ανάλογα με την εποχή.
   Ένα απαλό αεράκι είναι ιδανικό για να παρασύρει το δόλωμα στα βαθιά. Το μόνο μειονέκτημα είναι οτι δε μπορούμε να κάνουμε κάτι αν ο άνεμος αλλάξει και δε μας βολεύει.


Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μία φούσκα ή ένα πλαστικό γάντι μιάς χρήσης ή ό,τι άλλο μπορεί να επιπλεύσει και να παρασυρθεί απ'τον αέρα. Ετούτη τη φορά είχαμε γάντι  χρώματος μπλε που δεν ενδείκνυται μιάς και δεν ξεχωρίζει πολύ μέσα στη θάλασσα.






Φουσκώνουμε το μπαλόνι μας, ρυθμιζουμε το βάθος στο οποίο θα ψαρέψει το δόλωμα και το δένουμε πάνω στην πετονιά. Αν δεν ψαρεύουμε με καλάμι τότε φροντίζουμε να έχουμε κι έναν κουβά με νερό για να ξετυλίγει ελεύθερα το καρούλι μας. Όταν θεωρήσουμε οτι το έχουμε στείλει στην επιθυμητή απόσταση κοντράρουμε την πετονιά πάνω σε ένα κουδουνάκι ή κάτι άλλο που θα κάνει θόρυβο αν έρθει ο θηρευτής. Απολαμβάνουμε την πλεύση και ελπίζουμε.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου