Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2018
Σελήνη 29 ημερών
Προγνωστικα- Μέτρια ημέρα
Ήταν κανονισμένο από την περασμένη εβδομάδα να πάμε παρεούλα με τον Αντρέα. Πραγματικά μανιακός ο Αντρέας με το ψάρεμα ήταν στην παραλία του Άη-Νικόλα και μας περίμενε ψαρεύοντας ζαργάνες. Με την άφιξή μας έπιασε την πρώτη και τη δόλωσε ζωντανή...η δεύτερη κατάπιε το αγκίστρι και ψόφησε και η τρίτη χάρισμά μας να δολώσουμε κι εμείς...
Το μέρος στο παρελθόν είχε δώσει τσιπούρες και σαργούς που τσιμπούσαν κυρίως σε γυαλίσιο...έπειτα σε φαραώ και λιγότερο σε τσουτσούνι. Γιά την ώρα δε τσιμπούσε το παραμικρό. Ο αντρέας γεμάτος ενθουσιασμό ανέβαζε το ηθικό της ομάδας διηγούμενος ιστορίες και πατέντες από δικές του εξορμήσεις. "Παιδιά με δύο βελονίδες μέσα δεν υπάρχει περίπτωση να μην πιάσουμε τίποτα" έλεγε και ξανάλεγε...αλλά εμείς στο κύμα μας.
Έπιασα και δόλωσα μισή βελονίδα με τρία αγκίστρια εσωτερικά της...απλά βαριόμουν να βάλω σαρδέλα. Ποτέ δεν ξέρεις, σκέφτηκα. Το θέμα είναι οτι έπιανε να νυχτώνει και τα ψάρια άφαντα.
Ένα σαλεματάκι στη μισή βελονίδα μας έκανε και αναθαρρήσαμε. Ακολούθησαν δυό τρία μικρά ακόμη και εγώ πίστευα οτι ήταν κάποιο ενοχλητικό μικρόψαρο. Δεν ασχολήθηκα. Εν τω μεταξύ βγήκαν δύο πέρκες που είχαν το θράσος να καταπιούν μισό τσουτσούνι η καθεμιά, μας χάλασαν απλά τις ωραίες μας δολωσιές.
Αποφάσισα να σηκώσω τη μισή βελονίδα γιά να δω έκπληκτος μία τσιπουρίτσα που τα είχε καταπιεί όλα. Είναι να παθαίνεις την πλάκα σου...όλα τα καλούδια γιά δόλωμα και η τσιπούρα στο πιό άκυρο. Άνοιξα το στομάχι της γιά να σώσω την αρματωσιά μου και βρήκα πολλά κομματάκια απο σουπιά ή καλαμάρι...έιχα αγοράσει μικρά καλαμαράκια γιά αυτή την εξόρμηση με μία μικρή λεπτομέρεια...είχα ξεχάσει να τα φέρω!!!
Οι ώρες περνούσαν, οι αλλαγές δολωμάτων έδειχναν άθικτα δολώματα. Βρήκαμε γυαλίσιους και τους δολώσαμε μα το πράγμα δεν άλλαζε. Ελάχιστες μικρές τσιμπιές σε άλλο ένα κομμάτι της βελονίδας.
Οι ώρες συνέχισαν να περνούν και ο Αντρέας επέστρεψε άπραγος από ένα μικρό διάλειμμα γιά ψάρεμα καλαμαριού στον Ύψο. Πριν φύγει επέμενε..."δεν υπάρχει περίπτωση να μην τσιμπήσει, οι δύο ζαργάνες έχουν ανοιχτεί βαθιά, σίγουρα όταν επιστρέψω θα έχετε ένα ψάρι ξαπλωμένο εδώ μπροστά". Είδε οτι δεν είχαμε βγάλει τίποτα και κρέμασαν τα μούτρα του κι αυτουνού, δεν είχε ούτε καν κουράγιο να μιλήσει...ελάχιστα είπε μέχρι να μας αποχαιρετίσει.
Οι ώρες συνέχισαν να περνούν και αντί να ψαρεύουμε φτιάχναμε "μώλους" με βράχια μέσα στη θάλασσα. Φτιάξαμε έναν για τον κάθε έναν μας και αποφασίσαμε οτι δεν υπήρχε καμία σημασία στο να παραμείνουμε...μαζέψαμε ειρηνικά, απογοητευμένοι και κουρασμένοι από τις πρώτες υγρασίες που μας πότισαν μέχρι κόκκαλο και μας θύμισαν οτι ο χειμώνας έρχεται!!!
Σελήνη 29 ημερών
Προγνωστικα- Μέτρια ημέρα
Ήταν κανονισμένο από την περασμένη εβδομάδα να πάμε παρεούλα με τον Αντρέα. Πραγματικά μανιακός ο Αντρέας με το ψάρεμα ήταν στην παραλία του Άη-Νικόλα και μας περίμενε ψαρεύοντας ζαργάνες. Με την άφιξή μας έπιασε την πρώτη και τη δόλωσε ζωντανή...η δεύτερη κατάπιε το αγκίστρι και ψόφησε και η τρίτη χάρισμά μας να δολώσουμε κι εμείς...
Το μέρος στο παρελθόν είχε δώσει τσιπούρες και σαργούς που τσιμπούσαν κυρίως σε γυαλίσιο...έπειτα σε φαραώ και λιγότερο σε τσουτσούνι. Γιά την ώρα δε τσιμπούσε το παραμικρό. Ο αντρέας γεμάτος ενθουσιασμό ανέβαζε το ηθικό της ομάδας διηγούμενος ιστορίες και πατέντες από δικές του εξορμήσεις. "Παιδιά με δύο βελονίδες μέσα δεν υπάρχει περίπτωση να μην πιάσουμε τίποτα" έλεγε και ξανάλεγε...αλλά εμείς στο κύμα μας.
Έπιασα και δόλωσα μισή βελονίδα με τρία αγκίστρια εσωτερικά της...απλά βαριόμουν να βάλω σαρδέλα. Ποτέ δεν ξέρεις, σκέφτηκα. Το θέμα είναι οτι έπιανε να νυχτώνει και τα ψάρια άφαντα.
Ένα σαλεματάκι στη μισή βελονίδα μας έκανε και αναθαρρήσαμε. Ακολούθησαν δυό τρία μικρά ακόμη και εγώ πίστευα οτι ήταν κάποιο ενοχλητικό μικρόψαρο. Δεν ασχολήθηκα. Εν τω μεταξύ βγήκαν δύο πέρκες που είχαν το θράσος να καταπιούν μισό τσουτσούνι η καθεμιά, μας χάλασαν απλά τις ωραίες μας δολωσιές.
 |
| Στην άκρη του στόματος διακρίνεται το χαρακτηριστικό μπλέ κόκκαλο της ζαργάνας |
Οι ώρες περνούσαν, οι αλλαγές δολωμάτων έδειχναν άθικτα δολώματα. Βρήκαμε γυαλίσιους και τους δολώσαμε μα το πράγμα δεν άλλαζε. Ελάχιστες μικρές τσιμπιές σε άλλο ένα κομμάτι της βελονίδας.
Οι ώρες συνέχισαν να περνούν και ο Αντρέας επέστρεψε άπραγος από ένα μικρό διάλειμμα γιά ψάρεμα καλαμαριού στον Ύψο. Πριν φύγει επέμενε..."δεν υπάρχει περίπτωση να μην τσιμπήσει, οι δύο ζαργάνες έχουν ανοιχτεί βαθιά, σίγουρα όταν επιστρέψω θα έχετε ένα ψάρι ξαπλωμένο εδώ μπροστά". Είδε οτι δεν είχαμε βγάλει τίποτα και κρέμασαν τα μούτρα του κι αυτουνού, δεν είχε ούτε καν κουράγιο να μιλήσει...ελάχιστα είπε μέχρι να μας αποχαιρετίσει.
Οι ώρες συνέχισαν να περνούν και αντί να ψαρεύουμε φτιάχναμε "μώλους" με βράχια μέσα στη θάλασσα. Φτιάξαμε έναν για τον κάθε έναν μας και αποφασίσαμε οτι δεν υπήρχε καμία σημασία στο να παραμείνουμε...μαζέψαμε ειρηνικά, απογοητευμένοι και κουρασμένοι από τις πρώτες υγρασίες που μας πότισαν μέχρι κόκκαλο και μας θύμισαν οτι ο χειμώνας έρχεται!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου