Δε νοείται καλοκαίρι χωρίς επισκέψεις στη Γαρίτσα. Γιά εμένα είναι άγιος τόπος, ίσως επειδή μεγάλωσα εκεί. Εκεί έπαιζα σαν παιδί και έκανα τις βολτίτσες μου, εκεί έκανα και κάποια από τα πρώτα μου ψαρέματα με γωβιούς και κεφαλόπουλα. Το μέρος είναι απλά πανέμορφο...
Απ΄όταν σήκωσα το μπαϊράκι και είπα "πάω για ψάρεμα κι ό,τι γίνει" έχουμε μπεί ξανά σε μία ροή με το Γιώργη. Δευτέρες σημαίνει και πάλι ψάρεμα...ντουέτο φωτιά. Βέβαια δε μπορώ να πω, έχουμε και τους επισκέπτες μας. Ένα βραδάκι μας ήρθε ο Αντρέας που ήθελε απλά να ξεσκάσει και να δεί κόσμο να ψαρεύει μιας και έιναι φρέσκος μπαμπάς και έχει πήξει λίγο. Συνήθως έρχεται πιά ο Σπύρος, νέος αστέρας που έχει βάλει πλώρη να καλύψει το κενό του Γιωργάκη, φέρνει καλάμια παλεύει με τα δολώματα και τους κόμπους...περιμένει κι αυτός το ψάρι του. Ευπρόσδεκτος κι αυτός!
Από όταν ξεκινήσαμε και πάλι δυναμικά εγώ επιμένω Γαρίτσα και μόνο.Θέλω πολύ να την κατανοήσουμε σαν μέρος. Όταν επιχειρηματολογώ βάζω όλα τα μέσα...καλά δεν ήταν και δύσκολο να πείσω το Γιώργη, άλλωστε έχει δεί τα καλά αυτού του μέρους. Έτσι λοιπόν κάναμε τις εξορμήσεις μας όλες στη Γαρίτσα να προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε το πότε τσιμπάει και πότε όχι, να ανακαλύψουμε το διατροφολόγιο των ψαριών. Μήπως να φταίει το αεράκι;....Μήπως να θέλει φλοτεράκι;....Μήπως το φεγγάρι;.....Μην έιναι τα ρεύματα;....Θαρρώ όλα θα απαντηθούν στην ώρα τους.
Το μόνο κακό σε αυτό το μέρος το καλοκαίρι είναι οτι δε βρίσκεις την ησυχία σου, έχει πολλή περατζάδα και μπλέκονται στα πόδια σου παιδάκια,μαμάδες,γεροντάκια, λουόμενοι και τουρίστες να ρωτάνε το μακρύ και το κοντό τους. Αν έχεις όρεξη για πάρλα έχει καλώς...
Σίγουρα τα ψαράκια της Γαρίτσας αγαπούν το φαραώ. Μάλλον κράταει και το μέρος...
Τις τελευταίες δυό τρείς φορές βαλθήκαμε να κάνουμε οικονομικό ψάρεμα. Βγάλαμε γυαλίσιους και αληθινές και ψαρέυαμε μόνο με αυτά. Μιά χαρά δουλεύουν αρκεί να έχει ψάρια τριγύρω. Ένα βράδυ μάλιστα σε ένα καλάμι με γυαλίσιο και φλοτέρ έπεσε ένα άρπαγμα που καιρό είχα να δω τέτοιο πράγμα. Δεν πρόλαβα βέβαια να κάνω και πολλά αφού το ψάρι έκοψε την πετονιά στα βράχια σαν να ήταν τρίχα. Πιθανολογώ κάποια μεγάλη τσιπούρα. Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που χάνω κάτι καλό εκεί...ε κάποια στιγμή θα το βγάλω να δω τι είναι. Ένα άλλο βράδυ κάτι έφαγε σε τριάγκιστρο με σαρδέλα και έκοψε το νήμα...έκτοτε βάζω συρματόσχοινο μπας και....
Μία φορά είναι και ο Γιώργης σχετικά χαρούμενος αφού υπάρχει κάποια κινητικότητα. Τουλάχιστον δεν πάμε ατσίμπητοι. Εκτος από την τελευταία φορα. Αλλά τι είναι μία φορά στις έξι;....Άλλοτε είχαμε απλά τσίμπημα μία φορά στις έξι εξορμήσεις. Να μη μελετήσω το φετινό χειμώνα.
Όλα μας τα δίνει η Γαρίτσα. Γιά καλή μας τύχη βρήκαμε και ψαρά να μας δώσει ζωντανές σουπιές μπας και δούμε κάνα θηρίο στα αγκίστρια μας. Βέβαια με τον εξοπλισμό που έχουμε πιθανότερο είναι να φάει και να τα πάρει όλα μέσα μαζί με βαλιτσάκια, καρεκλάκια και όλα τα συμπράγκαλα. Αλλά θα δοκιμάσουμε. Βέβαια εκεί χρειάζεται το βαρκάκι, να ταξιδέψει τη σουπιά μας στα βαθιά. Άντε πάλι κουβάλημα που έχει να πέσει....Εδώ είμαστε και θα τα δούμε.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου