Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2019
Σελήνη : Πανσέληνος
Προγνωστικα: Πολύ καλή ημέρα
Μετά την τελευταία επιτυχία περιμέναμε πως και πως να περάσει η εβδομάδα και να ξαναπάμε.
Εγώ απο εκεί που έλεγα δεν ξαναπάω για ψάρεμα απ'έξω βρέθηκα να κάνω πλάνα για να επισκεφτούμε ξανά τον ίδιο μώλο λίγο πιό οργανωμένοι και ο Γιώργης να κατευνάζει τις τάσεις....στάσου να δούμε, στάσου υπάρχει και η βάρκα.
Η ημέρα ήταν ηλιόλουστη και γαλήνη, σίγουρα θα πηγαίναμε. Κατά το μεσημεράκι πιστοί στις συνήθειες μας επικοινωνήσαμε. Μάλλον δεν θα ήταν και τόσο σοφό να πηγαίναμε στο λιμανάκι μιάς και με την τόση καλοσύνη θα είχε βάρκες να μπαινοβγαίνουν, θα μας χαλούσαν την ηρεμία και το ψάρεμα, άιντε να μαζεύουμε καλάμια να περάσει ο καθένας, άιντε να μη μας κόψουν την πετονιά με το ζωντανό και θα γυρίζαμε άψαροι και με νεύρα....το άψαροι το γνωρίζουμε καλά!
Ο κλήρος έπεσε στη βάρκα. Δολώματα κορεάτικο,καραβιδάκι και τσουτσούνι...και λίγη συρτή παρακαλώ. Ξεκινήσαμε να ετοιμάζουμε και σαλπάραμε για την ελπίδα. Ρίξαμε τις συρτές μέσα και κάθε τόσο τσεκάραμε αν η ταχύτητα μας ήταν σωστή. Πλησιάζαμε το νησάκι του βίδου....τίποτα.
Βρεθήκαμε πίσω απο το Βίδο....τίποτα. Πλεύσαμε την άλλη πλευρά του Βίδου....ξανατίποτα. Βάλαμε ρότα για το παλαιό φρούριο...τίποτα. Κι έτσι βρεθήκαμε στον κόλπο της Γαρίτσας που πλέον έχει ηρεμήσει απο τα πολλά ιστιοπλοικα και κότερα που τον κατακλύζουν όλο το καλοκαίρι.
"Ρε Γιώργη μιάς και δεν τσιμπάει δε ρίχνουμε κάνα κουβά νερό να ξεπλύνουμε τη βάρκα;"...πρόθυμος ο Γιώργης ξεκίνησε να ρίχνει και να ξεπλένουμε ενώ παράλληλα σέρναμε. Αφαιρεθήκαμε και πιάσαμε ρηχά...τα ψαράκια μας πιάσαν πάτο. Μας το είχε πεί ο Σωτήρης απο το δολωματάδικο..." Όταν κάνετε συρτή στη Γαρίτσα βγάλτε το βαριδάκι γιατί είναι σχετικά ρηχά και θα σκαλώσουν πουθενά". Είχε έρθει η ώρα να το διαπιστώσουμε, το κοκκινοκέφαλο rapala του Γιώργη σκάλωσε στον πάτο... τι κι αν προσπαθήσαμε να το βγάλουμε, εν τέλει κόπηκε και έμεινε στη θάλασσα έχοντας κάνει σύντομη καριέρα με ένα σαβρίδι κάποια φορά.
Η βάρκα γεμάτη νερά μέσα, είπα να ρίξω μιά γκαζιά να αδειάσουν σιγά σιγά, και βρεθήκαμε σχερτικά ανοικτά του κόλπου. Σαν κάτι να μου άρεσε εκεί και πιάσαμε να κάνουμε καθετή μετά την κρυάδα που φάγαμε με το rapala. Τσιμπήματα με την πρώτη, ωραιότατα τσιμπήματα και δίχως άγκυρα.
Πρώτο ψάρι ένα ωραιότατο λυθρίνι στο Γιώργη!
Κάναμε μιά καλή αρχή. Συνήθως βέβαια απο βάρκα όταν βγάζαμε ένα λυθρίνι δεν πιάναμε τίποτε άλλο. Συνεχίσαμε με μερικά μελανούρια, τα δύο πολύ ωραία σε μέγεθος. Τα ψάρια τσιμπούσαν σε όλα τα δολώματα. Σε κάποια στιγμη΄όπως μα έπαιρνε το ρεύμα οι τσιμπιές ελαττώθηκαν και σταδιακά χάθηκαν. Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε οτι εντελώς τυχαία ήμασταν πάνω σε κάποιο καλό πόστο. Είχα φροντίσει ώστε να αποθηκεύσω τη θέση στο gps του κινητού μου. Είχαμε ξεσύρει αρκετά, το αεράκι και τα ρεύματα μας πήγαιναν ανοικτά και προς τη μεριά του Π.Φρουρίου. Άναψα μηχανή και ξαναπήγαμε σχετικά κοντά αφήνοντας το ρεύμα να μας ταξιδέψει πάλι, είχε νυχτώσει πιά...τσιμπιές λίγες. "Ίσως πέρασε η ώρα τους" είπε ο Γιώργης και μετά απο λίγο άρχισαν ξανά δειλά δειλά. Έφερα ένα σαργουδάκι κι έδωσα παράγγελμα να πέσει η άγκυρα. Βέβαια δεν ήμασταν πάνω στο στίγμα. Οι τσιμπιές σταδιακά χάθηκαν.
"Μάζεψε να πάμε στο πόστο"....κι αυτό κάναμε. Πήγαμε στο στίγμα μας και μετά απο λίγο άρχισαν πάλι οι τσιμπιές, πιθανόν βρήκαμε πόστο. Το επιβεβαίωσαν κάποια μικρά λυθρινάκια και ένα καλό ακόμη που έφερε ο Γιώργης. Παίζαμε όμορφα με καλές τσιμπιές και ψάρια ζωηρά στο μάζεμα.
Συνεχίσαμε με μικρά σαργουδάκια και κάποια που απελευθερώθηκαν για να θριαμβεύσει ο Γιώργης φέρνοντας μία ωραία κυρια του βυθού. Μία τσιπούρα ήρθε και στόλισε και έληξε ωραία την ψαριά μας. Είχε πάει 23.00, η υγρασία μας είχε πηρουνιάσει λίγο ήταν η ώρα να μαζέψουμε...είχαμε κάνει για άλλη μιά φορά ένα ωραίο γεμάτο δράση ψάρεμα....σαν να μας πηγαίνει τελευταία. Σαν να άλλαξε το κάρμα μας...μέχρι να αρχίσουν ξανά οι απανωτές κατραπακιές και η φιλοσοφία!
Σελήνη : Πανσέληνος
Προγνωστικα: Πολύ καλή ημέρα
Μετά την τελευταία επιτυχία περιμέναμε πως και πως να περάσει η εβδομάδα και να ξαναπάμε.
Εγώ απο εκεί που έλεγα δεν ξαναπάω για ψάρεμα απ'έξω βρέθηκα να κάνω πλάνα για να επισκεφτούμε ξανά τον ίδιο μώλο λίγο πιό οργανωμένοι και ο Γιώργης να κατευνάζει τις τάσεις....στάσου να δούμε, στάσου υπάρχει και η βάρκα.
Η ημέρα ήταν ηλιόλουστη και γαλήνη, σίγουρα θα πηγαίναμε. Κατά το μεσημεράκι πιστοί στις συνήθειες μας επικοινωνήσαμε. Μάλλον δεν θα ήταν και τόσο σοφό να πηγαίναμε στο λιμανάκι μιάς και με την τόση καλοσύνη θα είχε βάρκες να μπαινοβγαίνουν, θα μας χαλούσαν την ηρεμία και το ψάρεμα, άιντε να μαζεύουμε καλάμια να περάσει ο καθένας, άιντε να μη μας κόψουν την πετονιά με το ζωντανό και θα γυρίζαμε άψαροι και με νεύρα....το άψαροι το γνωρίζουμε καλά!
Ο κλήρος έπεσε στη βάρκα. Δολώματα κορεάτικο,καραβιδάκι και τσουτσούνι...και λίγη συρτή παρακαλώ. Ξεκινήσαμε να ετοιμάζουμε και σαλπάραμε για την ελπίδα. Ρίξαμε τις συρτές μέσα και κάθε τόσο τσεκάραμε αν η ταχύτητα μας ήταν σωστή. Πλησιάζαμε το νησάκι του βίδου....τίποτα.
Βρεθήκαμε πίσω απο το Βίδο....τίποτα. Πλεύσαμε την άλλη πλευρά του Βίδου....ξανατίποτα. Βάλαμε ρότα για το παλαιό φρούριο...τίποτα. Κι έτσι βρεθήκαμε στον κόλπο της Γαρίτσας που πλέον έχει ηρεμήσει απο τα πολλά ιστιοπλοικα και κότερα που τον κατακλύζουν όλο το καλοκαίρι.
"Ρε Γιώργη μιάς και δεν τσιμπάει δε ρίχνουμε κάνα κουβά νερό να ξεπλύνουμε τη βάρκα;"...πρόθυμος ο Γιώργης ξεκίνησε να ρίχνει και να ξεπλένουμε ενώ παράλληλα σέρναμε. Αφαιρεθήκαμε και πιάσαμε ρηχά...τα ψαράκια μας πιάσαν πάτο. Μας το είχε πεί ο Σωτήρης απο το δολωματάδικο..." Όταν κάνετε συρτή στη Γαρίτσα βγάλτε το βαριδάκι γιατί είναι σχετικά ρηχά και θα σκαλώσουν πουθενά". Είχε έρθει η ώρα να το διαπιστώσουμε, το κοκκινοκέφαλο rapala του Γιώργη σκάλωσε στον πάτο... τι κι αν προσπαθήσαμε να το βγάλουμε, εν τέλει κόπηκε και έμεινε στη θάλασσα έχοντας κάνει σύντομη καριέρα με ένα σαβρίδι κάποια φορά.
Η βάρκα γεμάτη νερά μέσα, είπα να ρίξω μιά γκαζιά να αδειάσουν σιγά σιγά, και βρεθήκαμε σχερτικά ανοικτά του κόλπου. Σαν κάτι να μου άρεσε εκεί και πιάσαμε να κάνουμε καθετή μετά την κρυάδα που φάγαμε με το rapala. Τσιμπήματα με την πρώτη, ωραιότατα τσιμπήματα και δίχως άγκυρα.
Πρώτο ψάρι ένα ωραιότατο λυθρίνι στο Γιώργη!
Κάναμε μιά καλή αρχή. Συνήθως βέβαια απο βάρκα όταν βγάζαμε ένα λυθρίνι δεν πιάναμε τίποτε άλλο. Συνεχίσαμε με μερικά μελανούρια, τα δύο πολύ ωραία σε μέγεθος. Τα ψάρια τσιμπούσαν σε όλα τα δολώματα. Σε κάποια στιγμη΄όπως μα έπαιρνε το ρεύμα οι τσιμπιές ελαττώθηκαν και σταδιακά χάθηκαν. Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε οτι εντελώς τυχαία ήμασταν πάνω σε κάποιο καλό πόστο. Είχα φροντίσει ώστε να αποθηκεύσω τη θέση στο gps του κινητού μου. Είχαμε ξεσύρει αρκετά, το αεράκι και τα ρεύματα μας πήγαιναν ανοικτά και προς τη μεριά του Π.Φρουρίου. Άναψα μηχανή και ξαναπήγαμε σχετικά κοντά αφήνοντας το ρεύμα να μας ταξιδέψει πάλι, είχε νυχτώσει πιά...τσιμπιές λίγες. "Ίσως πέρασε η ώρα τους" είπε ο Γιώργης και μετά απο λίγο άρχισαν ξανά δειλά δειλά. Έφερα ένα σαργουδάκι κι έδωσα παράγγελμα να πέσει η άγκυρα. Βέβαια δεν ήμασταν πάνω στο στίγμα. Οι τσιμπιές σταδιακά χάθηκαν.
"Μάζεψε να πάμε στο πόστο"....κι αυτό κάναμε. Πήγαμε στο στίγμα μας και μετά απο λίγο άρχισαν πάλι οι τσιμπιές, πιθανόν βρήκαμε πόστο. Το επιβεβαίωσαν κάποια μικρά λυθρινάκια και ένα καλό ακόμη που έφερε ο Γιώργης. Παίζαμε όμορφα με καλές τσιμπιές και ψάρια ζωηρά στο μάζεμα.
Συνεχίσαμε με μικρά σαργουδάκια και κάποια που απελευθερώθηκαν για να θριαμβεύσει ο Γιώργης φέρνοντας μία ωραία κυρια του βυθού. Μία τσιπούρα ήρθε και στόλισε και έληξε ωραία την ψαριά μας. Είχε πάει 23.00, η υγρασία μας είχε πηρουνιάσει λίγο ήταν η ώρα να μαζέψουμε...είχαμε κάνει για άλλη μιά φορά ένα ωραίο γεμάτο δράση ψάρεμα....σαν να μας πηγαίνει τελευταία. Σαν να άλλαξε το κάρμα μας...μέχρι να αρχίσουν ξανά οι απανωτές κατραπακιές και η φιλοσοφία!
 |
| Άλλαξε το Κάρμα...;! |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου